2015 Verslag Ringparkfeest Twee 27 september 2015
We staan al om acht uur ’s ochtends ter plekke. Samen met de politie bekijken we of er toch niet per ongeluk auto’s geparkeerd staan in de feestzone. Voor deze tweede editie van het Ringparkfeest zijn we ambitieuzer dan tien jaar eerder: ook een deel van de Singel en de Turnhoutsebaan horen nu bij de feestweide. Op de tarmac voorzien we de terreinen voor de street basket, de panna voetbal en het rope skipping. De bussen van De Lijn zullen deze ene dag omrijden. We verwachten immers veel volk en dan is er ook meer ruimte nodig.
We hebben geluk: er hoeft niet te worden getakeld. We kunnen meteen beginnen met de opbouw van het feestterrein. Tegen negen uur dagen de vrijwilligers van de verschillende verenigingen op, er zijn koffiekoeken voorzien. Tientallen mensen gaan aan het sjouwen en het bouwen. Nadarhekken worden over het grasveld gedragen om fietsstanden te plaatsen en het tijdelijke fietspad rond de zone af te bakenen. Tentjes worden opgetrokken voor de eetstanden, de EHBO-post en het infodorp. Lange kabels worden gelegd naar de gehuurde generator. Op dit niemandsland tussen snelweg en stad is immers geen elektriciteitskabine te bespeuren. Er is ook geen waterleiding, we hebben daarom zelf een watercontainer voorzien. Voor het optrekken van de grote feesttent is heel veel volk nodig: alle aanwezigen worden gesommeerd. We bouwen een podium, verankeren de tapwagen en de koffiebar, installeren de bonnenstand, blazen het springkasteel op, bakenen de sportterreintjes af. Vele handen maken het werk licht.
Begin mei zaten vertegenwoordigers van uiteenlopende Borgerhoutse verenigingen een eerste keer samen, op uitnodiging van BorgerhouDt van Mensen. We wisselden van gedacht over een tweede Ringparkfeest. Sindsdien zijn veel praktische knopen doorgehakt en taken verdeeld, terwijl het feestprogramma gaandeweg vorm kreeg. Vergunningen aanvragen, onderhandelen met instanties, fondsen verzamelen, affiches en posters drukken: er komt wat bij kijken. Tien jaar geleden was het simpeler en goedkoper om zo’n feestje vlak naast de ring te bouwen. Vandaag gaat het er enigszins professioneler aan toe, we moesten zelfs een wettelijk verplichte decibelmeter voorzien en een technicus inhuren om het geluidsniveau te monitoren. Naast een autostrade!
Vandaag is het zover. We staan er klaar voor. Tegen twaalf uur is de metamorfose van wat anders een onbestemde grasvlakte tussen drukke wegen is een feit. Aan de rand van het terrein maar toch goed zichtbaar prijken de infopanelen waarop een overzicht staat van bijna 12 jaar strijd voor het overkappen van de ring. Die strijd begon in Borgerhout.
Het wordt schitterend weer. We treffen het: het is de zonnigste dag van de maand. De eerste drankjes worden besteld, nieuwsgierige buurtbewoners komen al een kijkje nemen aan de infostands. De ploegen die deze stands zullen bemannen arriveren, een allegaartje van grote en kleine comités. Het feest is nog niet officieel begonnen, maar de groene zone loopt al aardig vol.
Om stipt drie uur, zoals afgesproken, openen de scouts van de vlakbij gelegen Zegelstraat het feest. Andere jaren organiseren ze hun traditionele overgang in de grijze straat voor het scoutslokaal. Dit jaar wordt er gedanst, gezongen en sketches opgevoerd op het podium in het groen. Op de achtergrond ligt de grote verkeerswisselaar die we allemaal overkapt willen zien.
Om vier uur zit het feestterrein aan full capacity. Er is op dat moment al veel meer volk dan tien jaar geleden tijdens het hele feest, drie keer zo veel schatten we, zo’n vijftienhonderd mensen. We wilden er een gezellig ‘familiefeest’ van maken, geen groots optreden op één podium, wel een komen en gaan en kletsen en weerzien op een onbekend groengebied in het relatief versteende Borgerhout. En dat lukt helemaal, met lange rijen aan de schmink- en hennastands en volle eettafels verspreid over het hele terrein, waar mensen genieten van het milde najaarsweer en de goede sfeer.
De fanfare ’t Akkoord uit Borgerhout steekt van wal. Plechtig moment: de majoretten palmen de ruimte voor het podium in, kinderen uit een nabijgelegen school slepen kunstwerkjes aan die ze de voorbije week maakten. Samen vormen hun mini-landschapjes een lange overkapping, een creatief ingevuld dak op de ring. De verwachtingen zijn hoog gespannen: groen zal het zijn.
De geur van de diverse barbecues hangt inmiddels over het terrein. Er zijn halal burgers, gewone burgers en veggie burgers. Er is Surinaamse roti, er zijn Marokkaanse pannenkoeken, er zijn pinten en wijn, er is zoete thee en limonade. Het programma gaat verder zijn gang. Na het zotte geweld van fanfare en majorettes volgt een ingetogen concert van darbukaspelers.
In het infodorp staan de mensen van Ringland, de ambtenaren van de stad en de leden van verschillende actiegroepen broederlijk naast mekaar, elk met hun eigen kijk op het overkappingsverhaal. Er is veel interesse voor de uitleg die ze geven. Voor Borgerhout telt vooral: begin eraan! Op de infopanelen van de stad Antwerpen staat de verkeerswisselaar waarnaast we feesten als prioritaire overkappingszone uitgetekend. Velen hebben dat gezien.
Op de feestweide zijn de zes musketiers aanwezig die in december 2003 bij een van hen in de keuken voor het eerst plannen smeedden voor het overkappen van de ring. Ze zijn verheugd dat de idee intussen zo populair is geworden bij heel wat Antwerpenaren. Opiniepeilingen geven aan dat een ruime meerderheid van de stadsbevolking zelfs gewonnen is voor een volledige overkapping van de ring. In 2004 was de inzet van BorgerhouDt van Mensen nog zo’n voorzichtige twee kilometer.
Nieuwe plannen worden terstond gesmeed: over tien jaar nogmaals een feest, even gemoedelijk en nóg iets grootser dan? Want we gaan ervan uit dat de overkapping dan een feit zal zijn en we meer ruimte ter beschikking zullen hebben dan deze groenstrook. We kijken uit over de verkeerswisselaar en noteren alvast in de agenda: zondag 21 september 2025.
Maar eerst nog een paar uurtjes feesten, tot het donker wordt.